پینگ پنگ مانند بسیاری ورزش های دیگر احتمالا برای اولین بار با وسایل و تجهیزات ابتدایی و سر هم بندی شده به عنوان یک سرگر می اجتماعی ساده در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان بازی می شده است.این بازی که بر گرفته از بازی تنیس قرون وسطایی است با همین نام امروزی ونام های مختلف تجاری همچون گسیما(gosshima,۱۸۹۱) و ویف واف(whiff-waff) همراه با بازی بدمینتون و تنیس روی چمن در اواخر قرن نوزدهم بسیار محبوب بودند و بعد از این که عنوان پینگ پنگ(با پیروی از صدای ایجاد شده از برخورد توپ با میز و راکت با پوست بره تو خالی که در آن زمان متداول بود)توسط می جکس و پسرانش در سال۱۹۰۰ به ثبت رسید این بازی با شور و شوق بسیاری رایج شد.
گزارشی که در سال ۱۹۰۳ منتشر شد الزامات جدیدی را در مورد پوشیدن لباس مناسب و پیراهن رسمی برای مردان و زنان چگونگی گرفتن راکت به شیوه ی قلمی(pen holder)و نکات مختصری پیرامون جنس رویه های عاج دار و تاکتیک های مختلف اعلام کرده بود.این بازی به سرعت به ایالات متحده وارد شد و احتمالا اولین وسایل بازی ساخته شده در سال ۱۸۸۷ در آنجا تولید گردید.این بازی در سال های ۱۰-۱۹۰۵ در اروپای مرکزی محبوب بود و قبل از هر تغییر و اصلاحی با تفسیر و شرح ویژه ای به ژاپن معرفی شد که بعد ها از ژاپن به چین و کره گسترش یافت. در اروپا پس از یک دوره، این بازی اهمیت خود را از دست داد و دوباره این بازی در انگلستان و ولز ایج شد. انجمن های ملی تشکیل شده و استاندارد (یکسان) ساختن قوانین هم در اروپا و هم در خاور دور شروع شد.
در طول شصت سال آتی، پینگ‌پنگ به ورزش جهان شمول تبدیل شده و احتمالا چهل میلیون بازیکن رقابتی این بازی را تمرین می کردند و میلیون ها بار به صورت غیرجدی بازی شد. با وجود این خود بازی در اصل روزهای ابتدایی آن تغییر چندانی نکرده است اگر چه سریع تر ماهرانه تر و دشوارتر از تنها بیست سال پیش است.
تغییرات چندی مانند پایین آوردن تور قاعده‌ای برای جلوگیری از طولانی شدن بازی بین بازیکنان دفاعی و قواعدی برای جلوگیری از کسب امتیازات بیش از حد توسط زننده سرویس در ۳۰ تبصره معرفی د. تغییر قوانین بازی فقط می تواند در جلسات و نشست های دو سالانه فدراسیون بین‌المللی پینگ‌پن صورت گیرد و هرگز تحمیل نمی شود مگر اینکه اکثریت اعضای انجمن موافقت اساسی خود را اعلام کنند.
تاریخچه پینگ پنگ